Η τύχη του κειμηλίου της Ιεράς Σινδόνης, μετά τις λεηλασίες των Σταυροφόρων τον Απρίλη του 1204 στη Βασιλεύουσα, δεν είναι γνωστή και όπως περιέγραψε χαρακτηριστικά ο Ροβέρτος του Κλαρί ( αυτόπτης μάρτυρας) « κανείς δεν ξέρει, ούτε από τους Έλληνες ούτε από τους Φράγκους, τι απέγινε η Σινδόνη, όταν πάρθηκε η Πόλη».
Το κειμήλιο αυτό, χωρίς να είναι εξακριβωμένο πού κατέληξε τότε, από το 1578 μεταφέρθηκε στο Τορίνο, όπου φυλάσσεται στον καθεδρικό ναό της πόλης.
Πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι το σάβανο αυτό δεν είναι άλλο από το «Ιερό Μανδήλιον» που μεταφέρθηκε θριαμβευτικά στην Κωνσταντίνου Πόλη το Δεκαπενταύγουστο του 944 από το βυζαντινό στρατηγό Ιωάννη Κουρκούα, όταν ο τελευταίος κατέλαβε την συριακή Έδεσσα από τους μουσουλμάνους.
Εικάζεται μάλιστα ότι η πλήρη ανάπτυξη του σαβάνου –σινδόνης έγινε μετά το ξεδίπλωμα του «μανδηλίου», όπου εικονιζόταν μόνο το πρόσωπο και όχι το υπόλοιπο σώμα του Ιησού
Η μεταφορά του αγίου μανδηλίου από την Έδεσσα στην Κωνσταντινούπολη το 944. Παρατηρήστε τον αυτοκράτορα που υποδέχεται την αχειροποίητη εικόνα και ασπάζεται την μορφή του Χριστού. Μικρογραφία από εικονογραφημένο χειρόγραφο του 12ου αιώνα του έργου «Σύνοψις Ιστοριών» του χρονογράφου Ιωάννη Σκυλίτζη. Μαδρίτη, Biblioteca Nacional de España.
Ακολουθούν δύο ενδιαφέροντα άρθρα που ρίχνουν φως και φέρνουν νέα στοιχεία γύρω από το υπερπολύτιμο αυτό ιερό κειμέηλιο.
Σινδόνη του Τορίνο: αλήθεια ή απάτη;
Έπειτα από τρεις δεκαετίες επιστημονική εξέταση, η Σινδόνη είναι ακόμα το επίκεντρο της αντιλογίας. Ενώ η επιστημονική άποψη και αυτή των ΜΜΕ γενικά το απορρίπτουν ως σάβανο του Χριστού, η επιστημονική και ιστορική απόδειξη συνεχίζει να αφθονεί. Ο Bill Geating συνοψίζει τα τελευταία δεδομένα.
Η Σινδόνη του Τορίνου είναι ένα αρχαίο κίτρινο λινό ύφασμα που φέρει την εικόνα ενός μουσάτου άνδρα καλυμμένου με σταγόνες αίματος, η θέση του οποίου ταιριάζει σε θάνατο από σταύρωση. Φιλοξενείται στο Τορίνο της Ιταλίας για περισσότερο από 400 χρόνια και πολλοί πιστεύουν ότι είναι η εικόνα του Ιησού.
Το μέγεθός του είναι 4,35 μέτρα μακρύ, 1,1 μέτρα πλατύ, και η Σινδόνη είναι υφασμένη από λινό με ύφανση ψαροκόκαλου από ίνες κοινού λιναριού που χρησιμοποιούνταν την εποχή του Χριστού. Η εικόνα της Σινδόνης είναι η εμπρόσθια και η οπίσθια όψη ενός Καυκάσιου άνδρα, περίπου 30 ετών, γύρω στα 1,80 ύψος και βάρος περίπου 77 κιλά.
Σε όλη την εικόνα υπάρχουν κηλίδες αίματος που ανταποκρίνονται σε θάνατο από σταύρωση. Επίσης φαίνονται τρύπες από καψίματα και μερικές σταγόνες νερού από την πυρκαγιά του 1532.
Ιστορικές μελέτες ανιχνεύουν την Σινδόνη στο 1356 μ.Χ. όταν εκτέθηκε στην Liery της Γαλλίας από τον Geoffrey De Charney. Το 1452 το ύφασμα πουλήθηκε στον Δούκα του Σαβόϋ, και το 1578 μεταφέρθηκε στο Τορίνο της Ιταλίας όπου παραμένει μέχρι σήμερα.
Η ιστορία της Σινδόνης πριν τον Μεσαίωνα είναι νεφελώδης. Ένα πιθανό σενάριο προτείνει ότι μετά τον θάνατο του Χριστού (ή το 70 μ.Χ. που καταστράφηκε η Ιερουσαλήμ) μεταφέρθηκε στην Έδεσσα της Τουρκίας (σύγχρονη Urfa). Γνωστό σαν το Μανδήλιον ή Εικόνα της Έδεσσας ήταν διπλωμένο για να φαίνεται μόνο το πρόσωπο μέσα σε μια ανοιχτή θήκη.
Το 944 μ.Χ. ο Βυζαντινός Αυτοκρατορικός Στρατός εισέβαλε στην Έδεσσα
